De aantrekkingskracht van de padvinderij voor de oorlog
In de twee decennia voor de Tweede Wereldoorlog groeide de padvinderij in populariteit en aantal leden. Bij de padvinderij beleefde je nog eens een avontuur. Spannende spelen konden weken duren en met elkaar kamperen was een avontuur dat je nog niet eerder had meegemaakt. Tegelijk leerde je er ook nuttige vaardigheden als kaartlezen, morse seinen, knopen leggen, vuurtje stoken en EHBO zodat je de uitdagingen van de activiteit aankon en tijdens het kamperen in de buitenlucht kon ‘overleven’. Je kreeg ook mee dat je je dienstbaar voor de samenleving opstelt. Je legde plechtig de belofte af en hield je aan de Scoutingwet. Die mix was zeker in het begin van de vorige eeuw de grote aantrekkingskracht van Scouting op de jeugd. Toen padvinderij, verkennerij, gidsen en padvindsters genoemd.
Jeugdorganisaties
In de jaren voor de Tweede Wereldoorlog waren er meer jeugdorganisaties, voortkomend uit kerkelijke ideologie, sociale klassen of beroepsgroepen. Ook de padvinderij kende daardoor verschillende organisaties, voornamelijk voortkomend uit een van de zuilen. Zo waren er onder andere de Nederlandsche Padvinders (NPV), Katholieke Verkenners (KV), Nederlandse Padvindstersgilde (NPG), Leger des Heils Padvindersbond/Padvindstersbond, Nederlandsche Christelijke Vereniging Padvinders (NCPV), maar ook de Driehoeksmeisjes en De Jonge Wacht die veel op Scouting leken. Daarnaast waren er jeugdbewegingen vanuit politieke stromingen. De activiteiten leken veel op elkaar, waardoor er nu over al deze bewegingen gezegd dat ze 'aan een soort Scouting deden'. Kort voor en tijdens de Tweede Wereldoorlog was het wel duidelijk dat de bewegingen sterk konden verschillen in ideologie.
Verhalenproject: Hoe zat het precies?
In de tweede helft van de vorige eeuw raakte het beeld over de positie van Scouting tijdens de Tweede Wereldoorlog steeds meer vertroebeld. Er ontstond zelfs de overtuiging dat Scouting de kant van de bezetters had gekozen. Hoewel dat beeld steeds meer kon worden rechtgezet, was het lange tijd niet echt duidelijk hoe het precies zat met Scouting tijdens de Tweede Wereldoorlog. Aan welke kant stonden de verschillende Scoutingorganisaties die het onderling niet volledig met elkaar eens waren? Wat gebeurde er nadat de Scoutingorganisaties op 2 april 1941 werden verboden? En hoe stelden lokale groepen en individuele scouts zich op tegenover de bezetter?
Het verhalenproject geeft onder andere op deze vragen antwoorden. In het digitale boekje Scouting tijdens de Tweede Wereldoorlog lees je dat de Scoutingorganisaties en individuele Scouts de kant tegen de bezetter kozen. In het boekje is ook een selectie van de eerste verhalen uit het project. In het databestand zijn de verhalen onderverdeeld in categorieën en kun je verhalen zoeken op plaats en naam.
